Kornel Makuszyński
Urodzony 8 stycznia 1884 w Stryju, zmarły 31 lipca 1953 w Zakopanem – polski prozaik, poeta,
felietonista, krytyk teatralny i publicysta. Członek Polskiej Akademii Literatury. Uczęszczał do IV Gimnazjum im. Jana Długosza we Lwowie.
Wynajmował skromną kwaterę u lwowskiego asenizatora i hycla Siegla na Kleparowie. W wieku 14 lat zaczął pisać wiersze. Ich pierwszym recenzentem w cukierni na Skarbkowskiej 11 był Leopold Staff. Pierwsze wiersze opublikował w lwowskim dzienniku Słowo Polskie mając 16 lat.
Od 1904 był członkiem redakcji tego dziennika, zajmując się recenzjami teatralnymi. Ukończył Wydział Filologiczny Uniwersytetu Lwowskiego, studiował w Paryżu. W połowie 1915, podobnie jak Leopold Staff, a także tysiące innych mieszkańców okupowanego przez Rosjan Lwowa, został ewakuowany w głąb rosyjskiego cesarstwa. Zupełnie przypadkowo zatrzymał się w Kijowie, gdzie żyło wielu Polaków. Został tam prezesem miejscowego Związku Literatów i Dziennikarzy Polskich oraz kierownikiem literackim kijowskiego Teatru Polskiego.
Do Polski wrócił po zakończeniu wojny w 1918, lecz podobnie jak Staff – nie do Lwowa, lecz do Warszawy. Za swoją twórczość otrzymał członkostwo Polskiej Akademii Literatury, państwową nagrodę literacką (1926), nagrodę PAL „Złoty Wawrzyn” i honorowe obywatelstwo Zakopanego (mieszkał tam od 1945).
Został pochowany na Cmentarzu Zasłużonych na Pęksowym Brzyzku w Zakopanem. W Zakopanem znajduje się też jego muzeum. Tam również odbywa się turniej brydża jego imienia.
Kornel Makuszyński jest patronem Hufca ZHP w Głownie. Od 1994 przyznawana jest Literacka Nagroda im. Kornela Makuszyńskiego Dzieła Kornela Makuszyńskiego to między innymi:
1925 Bezgrzeszne lata
1928 O dwóch takich, co ukradli księżyc,
1930 Przyjaciel wesołego diabła
1932 Panna z mokrą głową
1935 Wyprawa pod psem
1935 Wielka brama
1937 Awantura o Basię – na jej podstawie nakręcono dwa filmy i serial
1937 O wawelskim smoku
1937 Szatan z siódmej klasy
1938 Wanda leży w naszej ziemi
1957 Szaleństwa panny Ewy
1960 Legendy krakowskie Z Marianem Walentynowiczem:
1933 120 przygód Koziołka Matołka (120, bo jest 120 obrazków, a pod każdym cztero-wierszowa zwrotka ośmiozgłoskowcem)
1933 Druga księga przygód Koziołka Matołka
1934 Trzecia księga przygód Koziołka Matołka
1934 Czwarta księga przygód Koziołka Matołka
1935 Awantury i wybryki małej małpki Fiki-Miki
1936 Fiki-Miki dalsze dzieje, ten kto czyta, ten się śmieje
1938 Na nic płacze, na nic krzyki, koniec przygód Fiki-Miki
1964 Wydanie łączne Awantury i wybryki małej małpki Fiki-Miki
1969 Wydanie łączne Przygody Koziołka Matołka